Kişisel gelişimde benlikten biz olmaya!!

Kişisel gelişimde benlikten biz olmaya!!

   Her insan doğar, büyür ve ölür. Dünya bir penceredir, her gelen oradan bakar ve gider der Yunus Emre. Önemli olan bu fani dünyada benlikten, bencillikten kurtularak kendimizi geliştirmemiz, benlik darlığından sıyrılarak biz olma ferahlığına kavuşmaktır.

    İnsan hep daha iyi olayım, daha fazla kazanayım daha refah yaşayayım der durur. Bu isteklerin fazlalığı insanı bir zaman sonra iyice benliğe, bencilliğe sürükler. Egoizmin pençesine kapılan insan, bir bataklığa saplanmış gibidir. Bataklıkta çırpındıkça daha da derine gider. Öyle ki bizim ne geleneğimizde ne de tarihimizde ne de dinimizde bencilliğe yer yoktur. Biz hep kendimizi karşımızdakinin yerine koyarak yaşamışızdır. Bu yönde peygamberimiz bile komşusu açken siz tok yatmayın demiştir. Kişisel gelişimde benliğe yer yoktur. Kendini geliştirmek isteyen birey benlikten kurtulmak zorundadır. Çünkü kendini geliştiren insan dışa hep açıktır. Bencil insan ise çevresine hep kapalıdır ve kendi içinde yaşamak zorundadır. Bencil insan çevresiyle ilişkileri hep menfaat üzerine kurulmuştur. Bu yüzden de gelişmek isteyen kendini geliştirmek isteyen bencillik hastalığından kurtarılmalıdır. Bencillik hastalıktır diyorum çünkü bu bilimsel olarak da bu ispatlamıştır. Psikolojik olarak bencillik bir hastalıktır ve tedavi yöntemlerini bilmelidir insanlar. Kendini geliştirmede eğer ki bencillikten kurtulup biz olmaya ulaşmak isteyen bir kişi tüm ilişkilerinde menfaat ve çıkarı bir kenara bırakmalıdır. Yani en güzel açıklama keser gibi hep bana değil de ihzar gibi olmalı bir sana bir bana.

  Peki kişisel gelişimde benlikten biz olmaya nasıl varabiliriz?

   Öncelikle kişisel gelişimde hedefimizi ortaya koymalıyız. Yani kendimizin hangi konuda geliştirmeye çalışacağız? Bilindiği üzere bir insanın her konuda bilgi sahibi ya da her konuyu bilmesi ve yapması mümkün değildir. Eğer ben her şeyi biliyorum veya ben her şeyden anlarım diyen bir insan varsa o hiçbir şeyden haberi olmayan cahilin birdir. Örneğin ben çok iyi bir aşçı olacağım diyen bir kişi aşçılık ile ilgili eğitim almalıdır. Bu eğitimde yöneldiği konu ile ilgili kitapların tamamına yakınını okuması gerekmektedir. Aşçılık alanında kendini geliştirmiş şeflerden seminer almalıdır. En önemlisi bu konuda başkaları ile birlikte hareket edip bilgi alışverişinde bulunarak gelişimini bu yönde tamamlamalıdır. Tüm bunları yaparken de karşısındakilere hoşgörü ile muamele ermelidir. Zira kendi menfaat ve çıkarını düşünerek ikili ilişkilerde bulunan kişileri çevre dışlar.

   Tüm insanlar yaşamlarını idame etmek için çalışmak zorundadır. İnsan sosyal bir varlık olduğu için çalıştığı yer de sosyal bir alan olmalıdır. Yani iş arkadaşlarımız ve hizmet verdiğimiz insanlar bizim için sosyal alanlardır. Özelikle çalışma alanında kendini geliştirmek istiyorsak hep birlikte hareket etmeyi öğrenmeliyiz. Bencillik konusunda eğer tabularımızı yıkamıyorsak psikolojik destek almamız şarttır. Bencilliği aşarak biz olmak istiyorsanız yola çıkacağınız ilk yol şudur. Kendimize yapılmasını istemediğimiz şeyleri başkalarına yapmamaktır. İlk ve en önemli yol budur. İkinci yol ise çıkar ve menfaatlerimizi bir kenara koyarak ön yargılardan ayrı olarak karşımızdaki ile iletişim kurmalıyız. Eğer bunları başarabilirsek artık ben değil biz olmaya adayız demektir. Eğer tam anlamıyla biz olabilirsek inanıyorum ki karşımızda hiçbir engel kalmaz. Eğer engel olsa bile çok kolay bir şekilde aşabiliriz.

   Biz Anadoluyuz, benliğin, bencilliğin her türlüsünü ret ederek biz olmuşuzdur. Aslında bencillikten kurtulmak istiyorsak tarihimize bakmalıyız. Tarihimizde bencilliği yerin dibine sokmuş sayısız manevi kişilerimiz vardır. Bu manevi kişilerin hayatları incelenerek oradaki ayrıntılar iyice benimsenmelidir. Bencillikten sıyrılma konusunda  Yunus Emre, Mevlana, Hacı Bektaşi Veli, Tapduk Emre aklıma gelen ilk isimlerdir. Bu isimlere onlarcası eklenmesi mümkündür. Manevi kişilerin hayatlarının incelenmesi bu konuda çok önemli bir yere sahiptir.

     

Reklam Alanı